Prix Goncourt 2018: Nicolas Mathieu – Leurs enfants après eux (Actes Sud, 2018)

Een stem aan de sociale klasse

Prix Goncourt: Nicolas Mathieu – Leurs enfants après eux (Actes Sud, 2018)
Augustus 1992. Een afgelegen vallei, ergens in het Oosten, hoogovens die plat liggen, een meer, een snikhete middag. Om de verveling te doden, besluit Anthony van veertien met zijn neef een kano te stelen en te gaan kijken wat er aan de overkant gebeurt op het vermaarde naaktstrand. Het zal voor Anthony uitlopen op een eerste liefde, een eerste zomer, bepalend voor alles wat erna komt. Het levensdrama neemt een aanvang.

Prix du Monde: Jerôme Ferrari – A son image (Actes Sud)
Le Monde: Jérôme Ferrari is geobsedeerd door beelden, door de echtheid ervan, door de kracht van verblinding. Boek na boek wordt zijn schrijfstijl steeds beschouwender. Le Sermon sur la chute de Rome (Actes Sud 2012), de roman die hem de prix Goncourt opleverde, begint met de waarheidsgetrouwe beschrijving van een familiefoto. Drie jaar later publiceert Ferrari samen met Olivier Rohe, een essay met de titel A fendre le coeur le plus dur (Inculte/Dernière marge), waarin een fotoreportage uit 1911 en 1912 over het front waar Italianen en Turken tegenover elkaar staan van de schrijver Gaston Chérau, becommentarieerd wordt. Overigens keert Chérau, temidden van lijken het oosten overpeinzend, terug in de nieuwste roman van Jérôme Ferrari, A son image.

Prix Femina: Philippe Lançon – Le Lambeau (Gallimard)
Le Monde: Een hartverscheurend rouwjournaal. Door te proberen een connectie met de wereld van de levenden te onderhouden, het gapende gat te beschrijven, het hele medische hersteltraject te vertellen, weet Lançon iedere persoonlijke herinnering te tillen naar het niveau van universele gedachte over de tijd waarin we leven, over onze blinde vlekken: zijn pen laat ons ervan lusten; zijn mismaakte gezicht vertoont alles wat wij niet onder ogen willen zien; met zijn scherpte blijft hij  trouw aan het kind dat hij was; de herinneringen aan zijn kindertijd lijken al op onze oorlogsherinneringen. Aan dit hartverscheurende rouwjournaal heeft de jury van de Femina de prijs toegekend.

Prix de l’Académie française: Camille Pascal – L’Été des quatre rois (Points littéraire, Plon)
Le Figaro: Van het eerste geknarsetand door de liberalen tot het vertrek van Charles X, Camille Pascal vertelt over een land dat aan de vooravond staat van een overgang naar een ander tijdperk, alleen al met nieuwe acteurs op het toneel zoals de bank en de pers. Hij slaagt erin juist die scenes weer te geven die de geschiedenis beter verklaren dan het oordeel van de expert.

Prix Renaudot: Valérie Manteau– Le Sillon (le Tripode)
Le Monde: Wandelingen van de vertelster in Istanbul
Begint het als een verhaal over een knipperlichtrelatie met een Turk, het wordt een haarscherpe analyse van de ontbinding van een land. Daarnaast blijft het een beschrijving van wandelingen van de vertelster door Istanbul, in het spoor van de oorspronkelijk Armeense journaliste Hrant Dink, in 2007 vermoord.

Prix Médicis: Pierre Guyotat – L’Idiotie (Grasset)
Le Monde: Dit boek gaat terug naar de tijd voor de Graftombe voor 500.000 soldaten, een buitengewoon wreed en gewelddadig boek waartoe de schrijver geïnspireerd is door zijn ervaring in de Algerijnse oorlog. Idiotie, dat oproept naar de tijd waarin Guyotat als volwassen man in de oorlog belandt, speelt zich voornamelijk af in Algerije, in de periode tussen 1958 en 1962. De vader van de schrijver had uitstel voor hem weten te krijgen, maar de jongeman had besloten er als soldaat aan mee te willen doen. We zijn dan in de tijd waarin hij als auteur begint (Sur un cheval, Seuil, 1961), zijn werk komt hem op lange verhoren te staan, hij belandt ook voor drie maanden, volkomen geïsoleerd, in de gevangenis wegens « atteinte au moral de l’armée ».

Prix Interallié: La remise du prix aura lieu le mercredi 14 novembre (au restaurant Lasserre)

Voor informatie: Enfin Livre
Le Monde

***